Burn-out of overspannen? Grijp tijdig in!
Het woord burn-out wordt tegenwoordig nogal snel te pas en te onpas gebruikt, maar je moet mijn inziens echt opletten met hoe je het labelt. Want door iets te bestempelen als een ziekte of een aandoening en er een naam aan te geven, kan je het in feite ook in stand houden. De basis van NLP geeft bijvoorbeeld al aan dat we vaak van processen dingen maken. Door iets daadwerkelijk te benoemen, maak je er een ding van. Het wordt iets dat bestaat en blijft. Terwijl je juist wilt leren om daar voorbij te komen. Noem je het bijvoorbeeld overspannen, dan klinkt het al meer als een werkwoord dan als een zelfstandig naamwoord.
Wat is de omschrijving van een burn-out?
Laten we eens kijken wat volgens Wikipedia de omschrijving van een burn-out is:
Een burn-out is een fysiologische aandoening waarbij de patiënt emotioneel en fysiek uitgeput is en weinig kan presteren. Het bestaat uit drie, min of meer met elkaar samenhangende, verschijnselen:
• uitputting (extreme vermoeidheid)
• cynisme (afstand hebben van werk of de mensen waar men mee werkt)
• een lager zelfbeeld van de eigen competenties
Vroegtijdig herkennen
Stress is natuurlijk vaak de oorzaak van een burn-out. Maar wat je vaak ziet, is dat mensen zelf helemaal niet of te laat herkennen dat er zoiets aan de hand is. Dus het is best wel belangrijk dat het in onze maatschappij veel normaler wordt om in een vroeger stadium in te grijpen. Dus niet pas ingrijpen als je al een burn-out hebt en het helemaal een ding is geworden, maar al veel eerder constateren en aan de bel trekken. Het is daarbij belangrijk dat coaching daarin wat normaler wordt, zodat er veel sneller ingegrepen kan worden. Denk daarbij aan leren om je meer te ontspannen en bijvoorbeeld goed je eigen grenzen kunnen aangeven. Mijn ervaring is dat als je vroeger ingrijpt en mensen op dat moment nog kunnen blijven werken, je alles veel effectiever kunt aanpakken.
Een voorbeeld in de praktijk
Mensen die een burn-out krijgen, zijn vaak mensen die veel verantwoordelijkheidsgevoel hebben en maar door blijven gaan. Zo had ik onlangs iemand bij mij voor coaching die tegen dingen aanliep op haar werk. Na wat gesprekken heeft ze nu haar grenzen kunnen aangeven aan de leidinggevende van het bedrijf waar ze werkt. En ze heeft letterlijk gezegd: laat me even een paar dagen de deur op slot doen zodat ik die nieuwe medewerkster kan inwerken.
Door duidelijk je grenzen aan te geven en te investeren om ruimte te creëren, kunnen er dingen veranderen. Je kunt wel een paar weken de ziektewet ingaan maar als je dan terugkomt en er is helemaal niks veranderd, dan heeft dat traject ook helemaal geen nut gehad. En blijf je tegen dezelfde problemen aanlopen.
Ga voor verandering
Het is belangrijk om te leren om een aantal lifestyle changes te kunnen maken, bijvoorbeeld in je manier van werken. Wellicht door een extra collega aan te trekken of erbij te betrekken. Ga op zoek naar iets dat noodzakelijk is voor meer duurzame inzetbaarheid. En ben je preventief bezig zodat je nog energie overhoudt om een aantal acties neer te zetten om langdurig in balans te blijven.
Kortom: het draait erom om veel eerder en vroegtijdiger daadwerkelijk te gaan voelen hoe het met je gaat. Zodat je op tijd kunt ingrijpen en daar de juiste tools voor te gebruiken. In de auto stuur je ook als het goed is al veel eerder bij, voordat je in de sloot belandt en er brokken van komen. Mocht je wel al spreekwoordelijk brokken gemaakt hebben en je overspannen voelen; het is nooit echt te laat om zo snel mogelijk in te grijpen en met de juiste hulp weer terug in balans te komen.
Meer weten hierover? Neem dan contact met me op.